Voor het mooiste plein van Amsterdam zal het Marie Heinekenplein nooit in aanmerking komen. Daarvoor straalt het te weinig gezelligheid uit. En ook de ruimtelijkheid van het plein in een omgeving met nauwe straten waar mensen nauwelijks hun fietsen kwijt kunnen zal het Marie Heinekenplein altijd parten blijven spelen. Het is onwaarschijnlijk dat het niet als stalplaats gebruikt zal worden, net zo onwaarschijnlijk als dat fietsende klanten van Dirk van de Broek met hun zware tassen met boodschappen tientallen meters naar hun fiets gaan lopen.
Fontein
Toch ligt het Heinekenplein er na negen maanden van werkzaamheden, zo vlak na de feestelijke ‘heropening’, beter bij dan ooit. En dat terwijl de veelbesproken fontein nog niet eens spoot. Vermoedelijk vanwege de kou, maar midden in de zomer zal dat vast anders zijn en dan kan de fontein wel eens voor 
veel kinderplezier zorgen.
De stenen randen lenen zich uitstekend als zitplaats, en het gras als ligplaats. Zo goed zelfs dat gevreesd moet worden dat vooral in de zomer het publiek na het aangenaam verpozen geen oog meer heeft voor de schillen en dozen die men midden op het plein achterlaat. De vraag wie het plein gaat schoonhouden, is voorlopig nog niet beantwoord.
Stenen rand
Maar de mensen op het plein tonen zich tevreden over de metamorfose die het plein heeft ondergaan. Een Deliveroo-bezorger, die even pauzeerde op de stenen rand met een lekker broodje pittige kip. Hij vond het plein heel mooi geworden: ‘Het is echt veel mooier dan die lege stenen vlakte die het eerst was.’ Hij ziet zichzelf hier wel vaker zitten. Twee agenten die met de fiets in hun hand een eerste blik op het plein worpen vonden het een eveneens een hele verbetering, hoewel ze zich stiekem toch wel verheugd had
den op een werkende fontein. Een van hen merkt op dat zwerfafval toch wel eens een probleem zou kunnen worden.
Onaantrekkelijkheid verloren
De herinrichting van het plein mag als geslaagd worden beschouwd omdat het plein veel van haar onaantrekkelijkheid heeft verloren. Er is gezelligheid en leefbaarheid aan het plein toegevoegd. De winter is ongetwijfeld niet het beste jaargetijde om het plein op waarde te schatten, maar wanneer de kou uit de lucht is en de eerste zonnestralen mensen weer naar de straat drijven kan he
t plein in zijn nieuwe vorm wel eens de gemoedelijke uitstraling krijgen, die al bijna niet meer voor mogelijk werd gehouden.
Nu maar hopen dat er op tijd wordt opgetreden tegen de te verwachten irritaties, zoals storend fiets- en scootergedrag, 
fietsparkeren en zwerfvuil. Het zou jammer zijn als voetgangers voortdurend moeten mopperen over fietsers die de weinig overgebeleven ruimte toch nog voor zich opeisen. Of dat de sfeergevende voor verpozing bedoelde stenen rand aan het oog onttrokken wordt door hordes foutparkeerders.
De winter is ongetwijfeld niet het beste jaargetijde om het plein op waarde te schatten, maar wanneer de kou uit de lucht is en de eerste zonnestralen mensen weer naar de straat drijven kan het plein in zijn nieuwe vorm wel eens de gemoedelijke uitstraling krijgen, die al bijna niet meer voor mogelijk werd gehouden
© Foto’s en input: Christine Westerveld